Βασίλης Βέτσος,  Ποιήματα

Φάτο σε  ελάσσονα

Μην κουνηθείς καθόλου

μουσική επικάθεται σε σκόνη

αργή χνουδάτη στο μάγουλο σου 

σονάτα του Σκαρλάτι

σε φα ελάσσονα βόμβα από ροδάκινο

τι να τρίψεις σ’ ένα νεκταρίνι;

Πάω στοίχημα  

την ώρα που αναλώνεσαι στο μόχθο της ημέρας

ένας μικρός ιπτάμενος ξαπλωτός θεός

πίνει γουλιές το τσίπουρο από μέσα σου

σπάει πλάκα γρατζουνώντας τ' άστρα

για να ταΐσει την αστρική σκόνη

σε κάτι πετεινά τ’ ουρανού που μαλλιάσανε

και δεν χωρούν να μπουν πια στ’ αυγό τους  

Μην κουνηθείς καθόλου

βούτα το ροδάκινο στη θάλασσα,

τρίψ’ το σε φα ελάσσονα

και φάτο. 

 *

Φσφφφφ...

Φυλλωσιές στιλπνές , σκουροπράσινες

στιγμές ηλεκτροκίνησης γεροβατράχου

γίνομαι φρούτο εποχής -τρέμω στο δάγκωμα σας

σε μουσικές απόρρητες φωνές πουλιών

που τουρκικά μιλούν και τραγουδούν κινέζικα

το χρόνο σας παλεύω να στριμώξω στ’ όνειρο

κι αυτός με κοροϊδεύει με λόγια ισπανικά

τραγούδια κουβανέζικα

πως τάχα το ‘κλεψα- που σου ‘πα κι εγώ κάτι

έχεις το μάτι σαν αχάτη

 *

Το όνειρο του Λιχούδη

Ήθελα να ‘μπαινα και ‘γώ μέσα στο μαξιλάρι

Και να περίμενα κρυφά ο ύπνος να σε πάρει

Καθόλου δεν θα έπληττα με τόσα μανταρίνια

Με τις μαστίχες θ’ άνοιγα συζήτηση και γκρίνια

Κι’ όταν γλυκά θα σ’ έπαιρνε ο ύπνος το βραδάκι

Στο φρύδι σου θα σκάλωνα σα να ‘μουν σκουπιδάκι

Ν’ αράξω εκεί ως το πρωί που λούζεις τα μαλλιά σου

Να με γλιστρήσει το νερό μέσα στην αγκαλιά σου

Και να με πάει στη θάλασσα και στα θαλασσοπούλια

Την ώρα που ανταμώνουνε Αυγερινός κι’ η Πούλια

 *

1+1, 2+1, 3+2, 5+3........ 

Ο Φιμπονάτσι έψαχνε να βρεί μετά μανίας

αυτό που είχε δίπλα του εις όλας τας γωνίας.

Μάτια δεν είχε για να δεί, καρδιά γιά να αγαπήσει

κι όλο τον κόσμο γύριζε μήπως και ευτυχήσει.

Του Φθινοπώρου ένα πρωί, ο κόσμος ανετράπη

κι απ' τη δική σου τη ματιά, είδε κι ο Φιμπονάτσι.

Όχι σπουδαία πράγματα, μα 'ναι ευχαριστημένος

με τα λυτρίδια χαίρεται, δεν έχει πλέον μένος.

 *

Βασίλης Βέτσος για το www.elogos.gr

.