Ευάγγελος Σίδερης,  Ποιήματα

Ποίηση

Η ποίηση, λοιπόν, για τους ανθρώπους,

Άνθρωπος είναι· μάτια έχει, στόμα,

Παράξενες συνήθεις ακόμα

Που έφερε μαζί από άλλους τόπους.

Την αγαπούμε όπως μας συμφέρει

Κρατώντας με το χέρι το πηγούνι.

Πως είναι «της ψυχής μας το σαπούνι»

Λέμε, πως «φως και νέα χαραυγή θα φέρει».

Μα όταν λέει αλήθεια ξεμακραίνουν

Απ’ το τρελό καζάνι που κοχλάζει.

Δύσκολα που η συνείδηση αλλάζει!

Εύκολα που οι γλυκοί στίχοι πικραίνουν!

Μα εγώ αγαπώ το ποίημα εκείνο

Που αφήνει πάντα σκλήθρες στην αφή.

Στο μάτι τους παλούκι και καρφί

Στο μελωμένο στόμα τους κινίνο.

Αππία Οδός

Ήταν, θυμάμαι, χωράφι εδώ,

Και οι διαβάτες δυσκολεύονταν πολύ.

Είπαν «Άς φτιάξουμε έναν δρόμο».

Και πέσαμε όλοι με τα μούτρα στη δουλειά.

Τον φτιάχναμε, χαλίκι το χαλίκι,

Καθένας με τις γνώσεις του,

Εργάτες και μηχανικοί.

Μα τώρα που τελείωσε,

«Απαγορεύεται», είπαν,

«να πατάτε στο χωράφι.

Μόνος δρόμος σας αυτός».

Και, κάπου κάπου,

Βλέπουμε έναν να τρέχει γελώντας

Στα απάτητα

Με γέλιο περίεργο,

Ανατριχιαστικό,

Λίγο προτού ακουστεί

Ο πυροβολισμός

Και σωριαστεί στο έδαφος.

Τρελό Αστέρι

Είναι τρελό ετούτο το αστέρι.

Βγήκε και λάμπει μέρα-μεσημέρι.

Έχει παράξενο, αλήθεια, ένα χρώμα,

Σαν να μην έφθασε στ’ απόγειό του ακόμα.

Ως πέφτει πάνω του – τυχαία; - η ματιά μας

Νοιώθουμε να φουντώνει η καρδιά μας

Κι όταν γι’ αυτό μιλούμε, μεταξύ μας,

Νοιώθουμε ν’ αγριεύει η ψυχή μας.

Γριές μιλούν για οιωνούς, τρελά σημεία

Άλλοι για κάποια πού ‘γινε ανομία

Που «δεν μπορεί να την αντέξει η φύση».

Άλλοι για ενός καινοφανούς τη δύση.

Μα ποιος για της καρδιάς της το αστέρι

Μιλά, που βγήκε μες στο μεσημέρι;

Άν

Άν είν’ οι ποιητές καταραμένοι

Γιατί γράφουν ποιήματα σ’ Αυλές;

Χώροι είν’ οι Αυλές προστατευμένοι.

Κι αν τείνει η δουλειά τους να εκλείψει

Γιατί είναι, καθώς λεν, ποιοτική

Πώς εξηγούν πως την καλύπτει η σήψη;

Η ώρα της γραφής ευλογημένη

Που ψάχνει μίαν άκρη τρυφερή

Το σπόρο ν’ αποθέσει της ελπίδας

Ή εναγώνια, άγρια, ανταριασμένη

Στολίζοντας το «θέλει» με «μπορεί»

Ίδιο με το ακόνισμα λεπίδας;

Ευάγγελος Σίδερης για το www.elogos.gr

.