ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΔΕΒΕΡΑΚΗΣ - Ο κήπος με τα νυκτολούλουδα, Με το φίλημα των άστρων, Έλα

 

Εκδόσεις Εκάτη

      

Λόγια απλά, ειπωμένα απλά κι αστόλιστα για τ' όνειρο, την ελπίδα και κυρίως για την αγάπη.

 

"Λέξεις απλές με τονισμένο το συναίσθημα" όπως λέει ο ίδιος. Μια καθομιλουμένη ποίηση γράφει ο Λευτέρης Δεβεράκης με τρόπο λιτότατο και γλώσσα ερωτική. Σχέση πολύχρονη με την ανάγνωση της ζωής και τα παιχνίδια της δείχνουν οι φθαρμένες λέξεις στις οποίες αφήνεται χωρίς δισταγμό και φόβο για κοινότυπους στίχους, μιας κι όλα τα χιλιοειπωμένα λόγια βρίσκουν την πρώτη τους φρεσκάδα απ' την πένα του και το ένα πρωταρχικό τους μήνυμα.

 

Οι λέξεις αποκτούν το βάρος και το φέγγος που έχουν όταν γεννιούνται τίμια κι αβίαστα σε πνεύμα γνήσια ποιητικό. Οι απλούστερες σκέψεις, οι καθημερινές ανησυχίες γίνονται μοχλός για την πιο γλυκιά ανατάραξη των συναισθημάτων. Τραγουδά για ό,τι μας κλόνισε, μας σημάδεψε, για ό,τι μας γέμισε ευτυχία. Τραγουδά σ' ένα ρυθμό τρυφερά επίμονο, σε μορφή αέναα κυκλική για τα αναπάντητα ερωτήματα της ζωής. Οι λέξεις - ήχοι βγαίνουν η μια μέσα απ' την άλλη, σ' ένα διαρκές legato δημιουργώντας μια αίσθηση αταραξίας, μια ατμόσφαιρα γαλήνης κι επαγρύπνησης συνάμα. Ευέλικτος, αλλάζει ύφος μ' ευκολία κρατώντας πάντα το καθαρά προσωπικό του στίγμα. Κάποιοι στίχοι αποπνέουν άρωμα Καβάφη ή Πολυδούρη. Μόνο σαν άρωμα όμως το εισπνέουμε, δεν βιώνεται ως επιρροή, αλλά ως συνέχεια.

 

Αυτό που "είδα" και μ' άρεσε πολύ είναι η μίξη τέχνης και ζωής. Διατρέχει τη μία μέσα απ' την άλλη κι αυτό του δίνει αμεσότητα γραφής. Του δίνει την ώθηση και την άνεση να εκφράσει την απογυμνωμένη αλήθεια που τον ορίζει ως ύπαρξη φυσική και ποιητική. Αυτή η αλήθεια κατα τη γνώμη μου ενέχει και τον σπόρο της ποίησής του. Χωρίς τα υπερφίαλα στροβιλίσματα των λέξεων πολλών νέων ποιητών, μιλάει απλά, όπως ζεί. Γι' αυτό ιδίως είναι τόσο ελκυστικός ακόμη κι όταν παίρνει γνωμικό χαρακτήρα. Γίνεται ο στίχος του το ζεστό βλέμμα του φίλου που μας νοιάζεται. Ελκυστικός ακόμη κι όταν με διδακτικό ύφος μας λέει "έτσι πρέπει". Αποδεκτά λοιπόν όλα τα "πρέπει" του μ' ευχαρίστηση. Αποδεκτή κι η παρουσία του στην ποίηση με μεγάλη χαρά και προσμονή για τη συνέχεια.

 

Έλενα Κυρίτση για το www.elogos.gr