Συνέντευξη της Σώτης Τριανταφύλλου για την "Φτωχή Μάργκο"

Του Λάκη Φουρουκλά

 

 

“Σκασίλα μου για την καριέρα”

 

Το “Εργοστάσιο των μολυβιών” ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα μυθιστόρηματα των τελευταίων χρόνων. Αγαπήθηκε από μικρούς και μεγάλους κι έκανε πολλές εκδόσεις, πράγμα παράξενο για ένα ιστορικό βιβλίο. Ήταν ένα στοίχημα που η Σώτη Τριανταφύλλου κέρδισε. Και τώρα με τη “Φτωχή Μάργκο” βάζει ένα νέο: να μάς ταξιδέψει και πάλι σε μια άλλη χώρα, να μάς μιλήσει για τις σκληρές πραγματικότητές της, να μάς συστήσει σε μια κοπελιά που φτάνει στα όρια της παρακμής κυνηγώντας τα όνειρά της. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα, που ίσως να απογοητεύσει κάποιους από τους φίλους του “Εργοστασίου”, αλλά σίγουρα θα κατακτήσει πολλούς αναγνώστες από τις νεώτερες γενιές. Ας δούμε όμως τι έχει η ίδια η Σώτη να μας πει.

 

- Στο οπισθόφυλλο της Μάργκο, γράφετε ότι δεν πρόκειται για μια ιστορία για το σεξ, τα ναρκωτικά και το ροκ εν ρολ, αλλά στο τέλος τέλος τα δύο τελευταία κυριαρχούν στην ιστορία…

 

Εννοώ ότι δεν πρόκειται για ένα “ροκ” μυθιστόρημα, γραμμένο – όπως τα περισσότερα “ροκ μυθιστορήματα” – με δημαγωγικό τρόπο, για να κολακέψει τη ροκ κουλτούρα και τους ροκάδες. Πρόκειται, νομίζω, για μια ιστορία ενηλικίωσης “the hard way” καθώς και για μια τοιχογραφία της σύγχρονης Αμερικής...

 

 

- Μάργκο υπάρχουν πολλές, παντού. Γιατί επιλέξατε να διηγηθείτε την περιπέτεια μιας νέας γυναίκας στις ΗΠΑ και όχι στην Ελλάδα;

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια μεγάλη και πολύπλευρη χώρα. Η φυγή από ένα μέρος σ’ ένα άλλο έχει διαστάσεις περιπέτειας. Επίσης, το ροκ είναι υπαρκτό, δεν αποτελεί φαντασίωση όπως στην Ελλάδα. Εμπνεύστηκα τη Μάργκο στα αγγλικά, δεν υπήρχε περίπτωση η ιστορία της να διαδραματίζεται στην Ελλάδα.

 

 

- Οι περιγραφές που μάς δίνετε για τα ναρκωτικά και τις παρενέργειές τους είναι πολλές φορές συγκλονιστικές. Το έρωτημα που έρχεται αμέσως στο μυαλό είναι: πόσο καλά γνωρίζετε αυτό το θέμα;

 

Ξέρω δυο-τρία πραγματάκια για τη σύγχρονη ζωή στις μεγαλουπόλεις.

 

 

- Το βιβλίο αυτό γράφτηκε στα αγγλικά και μεταφράστηκε στα ελληνικά. Να υποθέσουμε ότι η Σώτη Τριανταφύλλου επιχειρεί το μεγάλο άλμα προς τη διεθνή λογοτεχνική σκηνή; Υπάρχει ήδη ενδιαφέρον γι’ αυτό από το εξωτερικό; Και γιατί δεν επιλέξατε να αποδώσετε το κείμενο στα ελληνικά η ίδια;

 

Το βιβλίο γράφτηκε στα αγγλικά επειδή έτσι το σκέφτηκα, κι όχι επειδή θέλω να κάνω διεθνή καριέρα. Σκασίλα μου για τη διεθνή καριέρα και για την καριέρα γενικά. Δεν γράφω για κάποιο εμπορικό στόχο, γράφω επειδή γράφω. Κι όσο για τη μετάφραση προτιμούσα να γίνει όπως γίνεται συνήθως σε οποιοδήποτε ξένο βιβλίο.

 

 

- Πρόσφατα βρεθήκατε στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης. Πως σας φάνηκε η όλη ελληνική παρουσία; Νομίζετε ότι ανοίγουν επιτέλους οι πύλες για την έξοδο της ελληνικής λογοτεχνίας στη διεθνή σκηνή;

 

Η ελληνική παρουσία μού φάνηκε επιτυχημένη: σοβαρή, δημοκρατική (με την έννοια ότι εκπροσωπούνταν πολλές πλευρές της ελληνικής ζωής, αν και υπήρχε έμφαση στην ορθοδοξία στην οποία είμαι αντίθετη) και χωρίς τα συνηθισμένα παρατράγουδα. Δεν νομίζω όμως ότι “ανοίγουν οι πύλες” για την ελληνική λογοτεχνία γενικά. Οπωσδήποτε ορισμένοι συγγραφείς θα αναγνωρισθούν πράγμα που είναι μια αρχή και μπορεί να μας βοηθήσει να ανοιχτούμε στον κόσμο και να μάθουμε να γράφουμε καλύτερα.

 

 

- Τα τελευταία χρόνια εκδίδετε ένα μυθιστόρημα κάθε χρόνο. Επίσης γράφετε προλόγους σε βιβλία, κάνετε και κάποιες μεταφράσεις απ’ ό,τι είδα, συνεργάζεστε και με διάφορα έντυπα… Η απορία μου είναι: πόσες ώρες κρατά η μέρα σας; Σταματάτε ποτέ να γράφετε;

 

Η μέρα μου είναι γεμάτη γραψίματα καθώς και πολλά άλλα πράγματα, όπως: φλυαρία στο τηλέφωνο, αλληλογραφία στο Δίκτυο, διάβασμα, τηλεόραση (είμαι μανιακή των ειδήσεων), βόλτες, καφέδες, ψώνια, πότισμα λουλουδιών, δουλειές στο σπίτι, μουσικές. Έχω μεγάλο απόθεμα ενέργειας. ΠΟΛΥ μεγάλο απόθεμα!

 

 

- Αν κρίνω από τις ταχύτητες με τις οποίες κινείστε μάλλον θα ασχολείστε ήδη με τη συγγραφή του επόμενού σας βιβλίου. Μπορείτε να μας πείτε κάτι γι’ αυτό;

 

-Σκέφτομαι να γράψω ένα μυθιστόρημα με ηρωίδα μια σουφραζέτα, τη Μόλλυ Γιάρροου, που γεννήθηκε σε μια γειτονιά του Λονδίνου, το Μπέρμοντζι, το καλοκαίρι του 1885....

 

 

- Μια και γνωρίζω ότι είστε μουσικόφιλη θα σας ζητούσα να μας συστήσετε ένα δυο καλούς δίσκους που ακούσατε πρόσφατα…

 

-Θα σας συστήσω έναν που είναι τελείως σούπερ: το “Love and Theft” του Bob Dylan.

 

 

Σας ευχαριστώ

 

 

Links: "Φτωχή Μάργκο", παρουσίαση του βιβλίου

          Συνέντευξη στον Λάκη Φουρουκλά (2001)

 

www.elogos.gr